Yönetim Yaklaşımı
Yönetim yaklaşımı açıklamaları, bir kuruluşun öncelikli bir konuyu nasıl yönettiğine, ilgili etkilere ve paydaşların makul beklenti ve ilgi alanlarına ilişkin bir açıklamadır. Raporunun GRI Standartlarına uygun olarak hazırlandığını iddia eden herhangi bir kuruluşun, her öncelikli konu için yönetim yaklaşımı hakkında rapor vermesi ve bu konular için konuya özel açıklamaları raporlaması gerekir.
Bu nedenle, konuya özgü bu Standart, kuruluşun etkilerinin tam olarak açıklanmasını sağlamak için GRI 103: Yönetim Yaklaşımı ile birlikte kullanılmak üzere tasarlanmıştır. GRI 103, yönetim yaklaşımı hakkında nasıl rapor verileceğini ve hangi bilgilerin sağlanacağını belirtir.
Raporlama Gereklilikleri
Doğrudan (Kapsam 1) GHG emisyonları, bunlarla sınırlı olmamak üzere, aşağıdaki Açıklama 302-1´de rapor edildiği üzere yakıt tüketiminden kaynaklanan CO2 emisyonlarını içerir.
GHG emisyonları, bir kuruluşun sahip olduğu veya kontrol ettiği aşağıdaki kaynaklardan gelebilir:
• Elektrik, ısıtma, soğutma ve buhar üretimi: bu emisyonlar, kazanlar, fırınlar ve türbinler gibi sabit kaynaklardaki yakıtların yanmasından ve alevlenme gibi diğer yakma işlemlerinden kaynaklanır;
• Fiziksel veya kimyasal işleme: bu emisyonların çoğu, çimento, çelik, alüminyum, amonyak ve atık işleme gibi kimyasalların ve malzemelerin üretiminden veya işlenmesinden kaynaklanır;
• Malzemelerin, ürünlerin, atıkların, işçilerin ve yolcuların taşınması: bu emisyonlar, kamyonlar, trenler, gemiler, uçaklar, otobüsler gibi kuruluşun sahip olduğu veya kontrol ettiği mobil yanma kaynaklarında yakıtların yanmasından kaynaklanır.
• Kaçak emisyonlar: bunlar fiziksel olarak kontrol edilmeyen ancak kasıtlı veya kasıtsız sera gazı salınımlarından kaynaklanan emisyonlardır. Bunlar, contalardan, salmastralardan ve contalardan kaynaklanan ekipman sızıntılarını içerebilir; metan emisyonları (örneğin kömür madenlerinden) ve havalandırma.
Kılavuz
Doğrudan (Kapsam I) GHG emisyonlarını hesaplamak için kullanılan metodolojiler şunları içerebilir:
• Tüketilen enerji kaynağının (kömür, gaz) veya soğutma sistemlerinde kayıpların (yeniden doldurma) doğrudan ölçümü ve GHG´ye dönüştürme (CO2 eşdeğerleri);
• kütle dengesi hesaplamaları;
• yakıt bileşimi analizi gibi sahaya özgü verilere dayalı hesaplamalar;
• sürekli çevrimiçi analizörler gibi sera gazı emisyonlarının doğrudan ölçümleri;
• tahminler.
Temerrüt rakamlarının olmaması nedeniyle tahminler kullanılırsa, raporlama yapan kuruluş rakamların tahmin edildiği temeli ve varsayımları gösterebilir. Önceki yıl emisyonlarının yeniden hesaplanması için kuruluş, ´Sera Gazı Protokolü Kurumsal Standardındaki yaklaşımı izleyebilir.
Hükümetler arası İklim Değişikliği Panelinin (IPCC) İkinci Değerlendirme Raporundaki GWP oranları, ´Kyoto Protokolü´ kapsamındaki uluslararası müzakereler için temel olarak kullanılmaktadır. Bu nedenle, bu tür oranlar, ulusal veya bölgesel raporlama gereklilikleriyle çelişmediği durumlarda GHG emisyonlarını açıklamak için kullanılabilir. Kuruluş ayrıca en son IPCC değerlendirme raporundaki en son GWP oranlarını kullanabilir. Kuruluş, toplam sera gazı emisyonlarını ifşa etmek için Açıklama 305-1´i İfşa 305-2 (dolaylı enerji / Kapsam 2 GHG emisyonları) ve 305-3 (diğer dolaylı / Kapsam 3 GHG emisyonları) ile birleştirebilir. Daha fazla ayrıntı ´Sera Gazı Protokolü Kurumsal Standardında mevcuttur. Referanslar bölümündeki 1, 2, 12, 13, 14 ve 19 numaralı referanslara da bakınız.
Dolaylı enerji (Kapsam 2) GHG emisyonları şunları içerir: ancak bunlarla sınırlı değildir, bir kuruluş tarafından tüketilen satın alınan veya edinilen elektrik, ısıtma, soğutma ve buhar üretiminden kaynaklanan CO2 emisyonları.
Konum tabanlı yöntem, çoğunlukla şebeke ortalama emisyon faktörü verilerini kullanarak, enerji tüketiminin meydana geldiği şebekelerin ortalama GHG emisyon yoğunluğunu yansıtır. Piyasa temelli yöntem, bir kuruluşun kasıtlı olarak seçtiği (veya seçim eksikliğini) elektrikten kaynaklanan emisyonları yansıtır. Emisyon faktörlerini, iki taraf arasında, enerji üretimi ile ilgili özniteliklerle paketlenmiş enerjinin satışı ve satın alınması için her türlü sözleşmeyi veya ayrıştırılmamış öznitelik taleplerini içeren sözleşmeye dayalı araçlardan türetir.
Piyasaya dayalı yöntem hesaplaması, kuruluşun sözleşmeye dayalı araçlarından belirlenen emisyon yoğunluğuna sahip olmaması durumunda, bir artık karışımın kullanımını da içerir. Bu, tüketicilerin pazara dayalı yöntem rakamları arasında iki kez sayımı önlemeye yardımcı olur.
Sözlük
Biyojenik karbondioksit (CO2) emisyonu
biyokütlenin yanması veya biyolojik olarak parçalanmasından CO2 emisyonu
karbondioksit (CO2) eşdeğeri
Küresel ısınma potansiyeline (GWP) dayalı olarak çeşitli sera gazı (GHG) emisyonlarını karşılaştırmak için kullanılan ölçü
Not: Bir gazın CO2 eşdeğeri, gazın metrik tonunun ilgili GWP ile çarpılmasıyla belirlenir.
CFC11 (trikloroflorometan) eşdeğeri
Göreceli ozon tüketme potansiyeline (ODP) göre çeşitli maddeleri karşılaştırmak için kullanılan ölçü
Not: 1´in referans seviyesi CFC-11 (trikloroflorometan) ve CFC-12´nin potansiyelidir.
(diklorodiflorometan) ozon tabakasının incelmesine neden olur.
Doğrudan (Kapsam 1) GHG emisyonları
Bir kuruluşun sahip olduğu veya kontrol ettiği kaynaklardan kaynaklanan sera gazı emisyonları
Not 1: Sera gazı kaynağı, GHG´yi atmosfere salan herhangi bir fiziksel birim veya süreçtir.
Not 2: Doğrudan (Kapsam 1) GHG emisyonları, yakıt tüketiminden kaynaklanan CO2 emisyonlarını içerebilir.
Dolaylı enerji (Kapsam 2) GHG emisyonları
Bir kuruluş tarafından tüketilen satın alınan veya edinilen elektrik, ısıtma, soğutma ve buhar üretiminden kaynaklanan sera gazı emisyonları, belirli bir GHG´nin bir biriminin bir birim CO2´ye göre radyatif zorlayıcı etkisini tanımlayan değer verilen süre
Not: GWP değerleri, CO2 olmayan gazlar için GHG emisyon verilerini CO2 eşdeğeri birimlerine dönüştürür.